(ویدئو) گزارشی تکان دهنده از کاشت برنج در استان فارس - زنگ قلاب بافی

هر هکتار زمین کشاورزی به طور متوسط حدود ده هزارمتر مکعب آب مصرف می نماید. این رقم برای برنج به بیست و پنج و برای نیشکر به سی و پنج هزارمتر مکعب می رسد!.. ماجرا زمانی تاسف بارتر می گردد که بدانیم متوسط دنیای مصرف آب در کشاورزی حدود پنج هزار متر مکعب در هر هکتار است!

ماجرا باز زمانی وحشتناک تر می گردد که بدانیم میانگین ریزش های آسمانی در ایران حدود یک سوم متوسط دنیای است! و ماجرا زمانی به کابوس می ماند که بدانیم متوسط تبخیر در ایران بیش از دوبرابر متوسط دنیای است ....

حاصل این نابخردی شگفت آور در مدیریت آب، پدیدارشدنِ فروچاله ها و شکاف هایی در استان فارس است که در هیچ جای دیگری نه فقط در ایران، نه فقط در خاورمیانه که در دنیا یافت نمی گردد و ما برای آنکه فاجعه مرودشت، کام فیروز، نقش رستم و دشت فسا تا جهرم را جبران یا ترمیم کنیم به اندکی زمان! بین پنجاه تا هفتادهزارسال احتیاج خواهیم داشت! یعنی: لعن و نفرین ایرانیان نه فقط در نسل فرزندان، نوه ها، نتیجه ها و نبیره های ما که هزاران ندیده پس از آن گریبانِ ایرانیانِ امروز را رها نخواهد کرد!.

این فراتر از شرم است که همچنان می شنویم در پانزده استان غیر شمالی کشور برنج کشت می گردد! نمایندگان مجلس باید برای چنین بحرانی نماز وحشت بخوانند که چگونه ممکن است در استانی که فقط دوازده درصد مساحت کشور را دارد، حدود یک سوم تراز منفی کل آبخوان های مملکت - 2.3 میلیارد متر مکعب - را به خود اختصاص دهد و همچنان هم شاهد کشت برنج باشیم و هم سوزاندن کاه و کلشِ به جامانده محصول؟! انگار همه چیز به حال خود رها شده و اراده ای برای درمان درد و یا دستکم کاهش آلام وجود ندارد!.

مثال اکنونِ فارس، اصفهان و خوزستان، مثال آن بنده خدایی است که در رودخانه ای وحشی گرفتار شده؛ رودخانه ای که به سوی آبشاری سیصدمتری روان است و امید نجاتی نیست! در نتیجه می کوشد تا در این لحظه های پایانی کیفیت شنای کرالِ خود را بهتر کند؟!