یک کارمند چه انتظاراتی از مدیرش دارد؟ - زنگ قلاب بافی

اختیار

کارمندان علاقه ندارند، برای انجام کارها از مدیران اجازه داشته باشند بلکه خواستار داشتن اختیار جهت تصمیم گیری ها هستند تا از شکست های خود درس عبرت بگیرند. بعلاوه از مدیران این انتظار می رود تا با تدبیر و خرد خود آنها را در حل مسائل به طور موثر و مستقل، کمک نموده و زمینه ای برای کارآفرینی و هدفمندی در کار میسر گردد و این مهم جز در سایه مدیریتی درست و صحیح، ناممکن است.

آسیب پذیری

مدیران نه تنها پاسخ تمامی سوالات را نمی دانند، بلکه رفتارشان همواره آنطورکه باید باشد، نیست. کارمندان برای مدیرانی که صادقانه نقاط ضعف خود را پذیرفته و از روش های دستیابی به پیشرفت آگاهی دارند، احترام قائلند. اگر افراد یک گروه ندانند چگونه به برترین نحو اشتباه خود را جبران نمایند یا اینکه در اموری که ضروری است چگونه مشارکت نمایند، نمی توان تیمی پیروز و با عملکرد بالا تشکیل داد. مدیرانی که به نقاط ضعف خود آگاهی دارند، علاوه بر داشتن درک و فهم درستی از کارمندان، با آنها مهربان هستند، احساس همدلی می نمایند و به مقدار ای به توانایی های خود اعتماد دارند که با فراموش کردن عنوان مدیریت، خود را در جایگاه کارمندان قرار می دهند. این مدیران که دارای شخصیت قوی هستند، به راحتی با دیگران ارتباط برقرار کرد و از انجام کار صحیح به منظور بهبود شرایط سازمان هیچ گونه ترسی ندارند.

احترام

تفاوت آشکاری بین شناخت افراد و احترام گذاشتن به آنها وجود دارد. انرژی زیادی در ابتدای فرآیند شناخت صرف می گردد که در طول فرآیند، این انرژی پایین می آید؛ اما احترام فرآیندی است مستمر که به تدریج اندازه آن بالا می رود. مدیرانی که در پی شناساندن خود به دیگران هستند با عقل و منطق افراد سنجیده و به زودی به دست فراموشی سپرده می شوند؛ اما مدیرانی که در پی احترام هستند، قلب ها را شیفته خود می نمایند و هرگز فراموش نمی شوند. کارمندان، خواستار مدیرانی هستند که برای کار گروهی و همکاری های فردی آنها احترام و ارزش قائل هستند و در روابطی که به مرور زمان ایجاد می گردد، سرمایه گذاری نمایند. مدیرانی که به برنامه های خود وفادار بوده و در صورت لزوم، خطرات فرصت های مناسب را تحمل می نمایند با نتایج چه پیروزیت یا شکست ارتباط برقرار نموده و مورد احترام خاص کارمندان هستند.

صراحت

کارمندان از مدیران خود توقع دارند تا در مسیری معین گام برداشته و در بیان توضیح وظایف کارمندان به ویژه انتظارات خود نسبت به آنها صریح باشند و به طور غیر مستقیم حرفی نزده یا کاری انجام ندهند و از به کار بردن اصطلاحات تخصصی که درک آن سخت است، بپرهیزند. یک مدیر نباید از جوابگویی به ابهامات طفره برود تا از وقوع اتفاقات پیش بینی نشده بدون آمادگی مناسب، جلوگیری کند. مدیران صریح، علاوه بر توجه عمیق به جزئیات و دادن اطمینان خاطر به کارمندان بر مسائلی تاکید داشته که هرگز اهمیتی به آنها داده نمی گردد.

راستی و درستی

بسکمک از مدیران علاقه ای به بیان حقیقت ها نداشته و تنها به گفتن نیمی از حقیقت بسنده می نمایند. به کار بردن چنین سیاستی برای اجتناب از وقوع آشفتگی و عدم اطمینان تا مقدار ای قابل درک است. کارمندان از مدیران واقعی انتظار دارند علاوه بر اینکه شفاف و قابل اعتماد باشند، احساسات خود را نیز به راحتی ابراز نموده و دیگران را با مهربانی مدیریت نمایند.

جوابگویی

یکی دیگر از انتظارات کارمندان از مدیران این است به همان مقدار که نسبت به خود مسئولیت دارند در مقابل آنها هم رفتار یکسانی داشته باشند. بسکمک از مدیران کم هزینه ترین و آسان ترین راه را برای انجام کارها گزینش می نمایند. برای مثال انجام بسکمک از کارها و حل مسائل را که خود باید به دوش بکشند به دیگران واگذار می نمایند. مدیرانی که از رویارویی با مسائل و جوابگویی ها دوری نموده همان افرادی هستند که هنگام هدایت و مدیریت دیگران، خطر شکست را به جان می خرند. مدیران جوابگو، بسیار محترم و مورد تحسین هستند و به هنگام حمایت و پشتیبانی از کارمندان، توقع انجام رفتار متقابل نسبت به خود را نیز دارند.