بازوکا از یک ابزار موسیقی مفرح تا سلاح ضد تانک! - زنگ قلاب بافی

او گروه موسیقی جَر مارین کُرپس را تاسیس کرد که به گروه مورد علاقهٔ ژنرال جان پرشینگ بدل شد و در سراسر اروپا برای ارتش نواخت.

برنز بیش از همه چیز به نواختن ساز ابداعی خودش مشهور بود. این ساز از دو تکه لولهٔ گاز و یک قیف ساخته شده و صدایش ترکیبی از ترومبون و سوت اسلاید بود. این ساز علامت مشخصهٔ برنز شد و او نام طنازانه ای هم برایش انتخاب کرد.

بعد از جنگ جهانی اول، برنز به اجرا در رادیو و هنرپیشگی پرداخت. او در سراسر کشور به مسافر آرکانزاس مشهور شد. او در شمایل یک روستایی ظاهر می شد که داستان هایی از اوزارک ها تعریف می کند. اما دلیل اصلی موفقیت او ساز عجیب ابداعی اش بود. در اواخر دههٔ 1930 و اوایل دههٔ 1940، در اوج محبوبیت او، هزاران اسباب بازی از روی این ساز برای بچه ها ساخته شد.

ساز برنز امروز فراموش شده است اما همچنان از نامی که او برای سازش انتخاب کرده بود استفاده می شود.

در اوایل جنگ جهانی دوم، ارتش آمریکا اسلحهٔ ضدتانک جدیدی به نام ام وان اِی وان را در ابردین آزمایش می کرد. سربازانی که آن را آزمایش می کردند بر این باور بودند که این اسلحه شباهت زیادی به ساز عجیب برنز دارد. و این طور بود که این اسلحه به نامی که برنز برای سازش انتخاب کرده بود، مشهور شد:

بازوکا.

اما برنز این نام را از کجا آورده بود؟ خودش یک بار تعریف می کند که این اسم را از اصطلاح عامیانهٔ منسوخ بازو به معنای دهان برداشته است، اصطلاح او در بازو فوت می کند یعنی او خیلی حرف می زند. همچنین او گفته بودکه صدایی که در موقع گفتن این کلمه ایجاد می شود نیز به صدای ساز شباهت دارد.