دزیپرامین و تاثیر آن در درمان افسردگی
به گزارش زنگ قلاب بافی، دزیپرامین (Desipramine) از داروهای ضدافسردگی است که در مواردی همچون افسردگی مزمن، درد مزمن و افسردگی ناشی از مصرف الکل تجویز می گردد. خواب آلودگی، یبوست و خشکی دهان از عوارض مصرف دارو است.
دزیپرامین از داروهای ضدافسردگی است که شاید به تازگی پزشک برایتان تجویز نموده باشد. بد نیست قبل از مصرف این دارو با آن آشنایی کافی داشته و از عوارض احتمالی آن باخبر باشید.
دزیپرامین چیست؟
دزیپرامین (Desipramine) از داروهای ضدافسردگی است که در مواردی همچون افسردگی مزمن، درد مزمن، بچه ها بیش فعال کم توجه، پرخوری عصبی و افسردگی ناشی از مصرف الکل و کوکائین تجویز می شود. این دارو پس از تجویز خوراکی به سرعت و به طور کامل جذب می شود.
دزیپرامین به شکل قرص 25 میلی گرمی موجود می باشد.
در صورتیکه تمایل دارید به جای استفاده از دارو برای درمان افسردگی از روش های طبیعی و بدون عوارض بهره ببرید بهتر است نگاهی به لینک های زیر در این زمینه بیاندازید.
| درمان گیاهی افسردگی های خفیف تا متوسط |
| روش های درمان افسردگی بدون مصرف دارو |
نام های تجاری، موارد مصرف، عوارض و تداخل دارویی:
| نام های تجاری | Norpramin |
| موارد مصرف | درمان افسردگی |
| عوارض | خواب آلودگی، یبوست، خشکی دهان، تاری دید، تهوع، اشکال در ادرارکردن، آریتمی قلبی، تعریق، کاهش میل جنسی، تغییرات قند خون، افزایش اشتها و وزن |
| تداخل دارویی | ساید داروهای ضدافسردگی، داروهای ضدآریتمی، مهارکننده های آنزیم MAO، داروهای ضدصرع، کلونیدین، گوانتیدین، فنوتیازین ها، دارو های مقلد سمپاتیک، داروهای ضدتیروئید، فرآورده های حاوی الکل و سایر داروهای مضعف CNS، فلوکستین، فلووکسامین، پاروکستین و سرترالین، سیپروفلوکساسین، وارفارین |
مقدار و نحوه مصرف
میزان دقیق مصرف این دارو حتما باید توسط پزشک متخصص مشخص شود. به طور معمول برای درمان افسردگی در بزرگسالان میزان 100 -200 میلی گرم در مقادیر تقسیم شده یا یکجا هنگام خواب مصرف می شود. در صورت لزوم مقدار مصرف بر حسب احتیاج و تحمل بیمار افزایش می یابد.
توجه: مصرف دزیپرامین در بچه ها زیر 12 سال توصیه نمی شود.
نکاتی که در رابطه با مصرف این دارو باید بدانید
- از قطع ناگهانی مصرف دارو باید پرهیز شود. در صورت احتیاج، کاهش مقدار مصرف باید تدریجی و در طول یک دوره حداقل 4 هفته ای انجام شود.
- در هفته های اول درمان به دلیل افزایش تمایل خودکشی بیمار باید تحت نظر باشد.
- مصرف این دارو در دوران حاملگی و شیردهی بااحتیاط فراوان و طبق نظر پزشک باید صورت گیرد.
- بهتر است دارو یا غذا یا پس از غذا میل شود.
- دوره درمان با این دارو باید کامل شود. همچنین این دارو نباید بیش از مقدار توصیه شده مصرف شود.
- در صورت فراموش کردن یک نوبت مصرف دارو، اگر رژیم درمانی به صورت چند نوبت در روز باشد، به محض به یادآوردن آن نوبت باید مصرف شود، مگر اینکه تقریباً زمان مصرف نوبت بعدی فرا رسیده باشد. در این صورت، مقدار مصرف بعدی نیز نباید دوبرابر شود. اگر رژیم درمانی بصورت مصرف در هنگام خواب باشد، نباید هنگام صبح دارو مصرف شود. بهتر است در این موارد با پزشک مشورت شود.
- احتمال بروز حساسیت به نور با مصرف این دارو وجود دارد. لذا ضروری است از پوشش ضدآفتاب استفاده شود.
- برای شروع اثرات درمانی این دارو حداقل 6-1 هفته وقت ضروری است.
- در صورت احتیاج به هرگونه عمل جراحی یا درمان اضطراری، پزشک باید از مصرف دارو آگاه شود.
- بیمار باید اثرات غیرمعمول یا ناخوشایند مثل گیجی، اختلالات حرکتی، ضربان سریع قلب، سرگیجه، غش، و اختلال در ادرار کردن را به اطلاع پزشک خود برساند.
- استفاده از آدامس های بدون قند و آب نبات یا یخ می تواند به برطرف خشکی دهان یاری کند.
توصیه ها و مراقبت های پرستاری
- در صورت مصرف مهارکننده آنزیم MAO توسط بیمار باید دوهفته بعد از قطع آنها، مصرف این دارو را شروع کند.
- در صورت گزارش علائمی مثل سرگیجه و خواب آلودگی شدید به فکر مسمومیت باشید.
- به علت نیمه عمر طولانی دارو، تجویز یکباره مقادیرآن در موقع خواب، کفایت می نماید.
- سالمندان به عوارض قلبی عروقی و آنتی کولینرژیک دارو حساس ترند.
گروه سلامت خبرنگاران
منبع: setare.com